Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, γαλοπούλες γεμιστές, κάλαντα, χριστουγεννιάτικα δέντρα σε κάθε μέγεθος και πιθανό χρωματικό συνδυασμό, βόλτες σε φαντασμαγορικά στολισμένους δρόμους και εμπορικά κέντρα, γκι και αλεξανδρινά όλα φωνάζουν πως πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. «Νάτα εδώ είναι, μια μόλις ανάσα μακριά…».

Κι αφού χρειαζόμαστε όλα τα παραπάνω προκειμένου να μπούμε, να αισθανθούμε το Πνεύμα των Χριστουγέννων, ανάλογη είναι η ζήτηση και για την πολυθρύλητη Πρωτοχρονιά. Νέο έτος, νέος χρόνος. Αναζητάμε στις περσινές μας λίστες πόσα απ’ αυτά που επιθυμούσαμε να κάνουμε πραγματοποιήσαμε, από πόσα τελικά καταφέραμε να απαλλαγούμε και ετοιμάζουμε νέες λίστες με «έλα συ, φύγε συ…!
Γι’ όλα αυτά όμως χρειάζεται μπόλικη τύχη. Κι αυτό είναι που αναζητάμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, την Πρωτοχρονιά, ευελπιστώντας ότι η τύχη της 1ης μέρας του χρόνου αποτελεί εχέγγυο αλλά και τον καλύτερο σύμμαχο και για τις υπόλοιπες 364 ημέρες του Νέου Έτους.

Κατακόκκινα ρόδια, πράσινες κρεμμύδες τυλιγμένες σε γυαλιστερό αλουμινόχαρτο, μικρά και μεγάλα πέταλα, πρωτοχρονιάτικα λαχεία, όλα αποτελούν μικρές γλυκιές συνήθειες αλλά και προσπάθειες να καθορίσουμε εμείς την τύχη μας για το νέο χρόνο, βασιζόμενοι σε πατροπαράδοτα και ενίοτε παγανιστικά έθιμα και γούρια.
Και αφού εξασφαλίσουμε όλους αυτούς τους συμμάχους δε μένει παρά να δοκιμάσουμε και στην πράξη τόσο την αξιοπιστία τους όσο και την αποτελεσματικότητα τους. Φαντάζομαι δεν υπάρχει ελληνικό σπίτι που δε στρώνει έστω και μία φορά τις Άγιες αυτές μέρες την «τσόχα», ακόμα κι αν πρόκειται απλώς για το καλό μας κεντητό τραπεζομάντηλο.

Ξεκινώντας από την «άκακη» τριανταμία των παιδικών μας χρόνων και φτάνοντας έως το «21», ή blackjack όπως την προωθεί η ορολογία των Καζίνο, προσπαθούμε να ρεφάρουμε τα χαμένα της περασμένης χρονιάς, να αποδείξουμε στον εαυτό μας πόσο τυχεροί θα είμαστε τη νέα χρονιά και κυρίως να αισθανθούμε Βασιλιάδες, για μία νύχτα, την πρώτη και καλύτερη του χρόνου.

Πιθανότατα αυτή η τελευταία αίσθηση είναι και το ζητούμενο όσων επιλέγουν τις μέρες αυτές να τζογάρουν με την τύχη τους μέσα στο πολυτελές και glamour περιβάλλον ενός Καζίνο. Φοράμε λοιπόν τα καλά μας, ρούχα και χαμόγελα, παίρνουμε μαζί την καλή μας εορταστική διάθεση και ένα χρηματικό ποσό το οποίο αντέχουμε να χάσουμε, και κατευθυνόμαστε προς το Καζίνο, όπου μας υπόσχονται ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα. Βέβαια η συμβουλή όλων, ακόμα και των ίδιων των Καζίνο, είναι τα όνειρα αυτά να περιλαμβάνουν μόνο τη διασκέδαση μας και την ψυχαγωγία μας. Αλλά ακόμη κι έτσι φαντάζομαι ότι κανέναν δε θα τον ενοχλήσει αν φύγει με τις τσέπες του πιο γεμάτες απ’ όσο όταν πέρασε τις βαριές πόρτες του Καζίνο.

Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά στο Καζίνο σαφώς και έχουν άλλο άρωμα από τις καθημερινές, διαφορετικό και σαφώς πιο εορταστικό. Πιθανότατα αποτελεί και την καλύτερη δικαιολογία για όσους δεν περιμένουν τις γιορτές για να τραβήξουν το μαγικό μοχλό από τα slot machines, τα γνωστά μας «φρουτάκια» ή κουλοχέρηδες για τους παλιότερους, οι φιγούρες των οποίων έχουν πλέον αντικατασταθεί με μεγαλοπρεπείς αναπαραστάσεις που παραπέμπουν άλλα στο θρυλικό Κάμελοτ, στην Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, άλλα στις Χίλιες και Μία Νύχτες και άλλα σε κάτι εξίσου φαντασιακό, καθώς η μαεστρία των κατασκευαστών και οι απαιτήσεις των Καζίνο δεν έχουν όρια, προκειμένου να παράσχουν στους πελάτες πάντα το καλύτερο.

Ανάμεσα στα δεκάδες τραπέζια του poker και του blackjack ο καθένας θα βρει εκείνο που, ως σειρήνα, με μυστικό τραγούδι μόνο για τα δικά του αυτιά, θα τον καλέσει κοντά του. Οι μπίλιες που ξεκινούν να στριφογυρνούν μέσα στη ρουλέτα, αμέσως μόλις ο κρουπιέρης ανακοινώσει με επίσημη φωνή το «rien ne va plus» ή το «no more bets», θα «κάτσουν» στον αριθμό εκείνο, που έχει δεχτεί τις πιο θερμές παρακλήσεις από τους παίκτες. Αυτό εξάλλου είναι γνωστό: όσο περισσότερη μυστική θετική ενέργεια στέλνεις στη μπίλια τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να σταθεί στο δικό «σου» αριθμό.

Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά στο Καζίνο αποτελούν εξάλλου τα τελευταία χρόνια μια συνήθεια για πολλούς από μας. Μια ευκαιρία να ζήσουμε κάποιες ώρες σε ένα πολυτελέστατο περιβάλλον, όπου θα μας τα «πάρουν» ευγενικά και γλυκά και σε περίπτωση, που δεν παρασυρθούμε από τον πυρετό που μπορεί να προκαλέσει ο τζόγος και η αδρεναλίνη που κορυφώνεται, πιθανότατα θα πούμε και «ευχαριστώ». Εξάλλου αρκεί να φύγουμε με έστω και ένα ευρώ παραπάνω απ’ όσο όταν πήγαμε; Πόσο δύσκολο είναι αυτό;

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΖΙΝΟ